Roofdieren uit de gratie

Dit artikel is eerder verschenen in het mei-nummer van ’Bosbouw voorlichting’ van dit jaar. Roofdieren hebben het in Nederland niet gemakkelijk. Eerst werden ze te vuur en te zwaard bestreden omdat ze jachtwild of lief gevonden dieren aten, daarna kregen ze in de jaren zestig harde klappen van de chemische be strijdingsmiddelen, omdat ze aan het eind van voedselketens stonden, waar die rommel zich opeenhoopte. Toen ze dreigden uit te sterven, steeg hun po pulariteit en konden ze van bescher ming profiteren. Steeds meer werden roofdieren als onmisbare elementen in de natuur gezien. Alleen onder jagers en eierzoekers zijn ze nooit populair geworden. Een bescheiden stand werd door hen wel geaccepteerd, maar men begon al snel te klagen dat vos en havik de pan uit rezen. De mening dat er te veel roofdieren komen, breidt zich uit en dringt nu ook bepaalde delen van de natuurbescherming binnen. Dit is met name het geval onder de vrijwil lige weidevogelbeschermers.