De Grutto is voor zijn voortbestaan afhankelijk van de Nederlandse weiden en dat geeft de soort toch zeker grondrecht. Halbe Hettema, journalist van de Leeuwarder Courant, vond dat gegeven krachtig genoeg om een boek aan de soort te wijden en dan met name aan het verdwijnen van de soort uit onze weilanden. In het voorwoord schrijft Ultsje Hosper, directeur van It Fryske Gea, dat het inmiddels ’vijf voor twaalf’ is voor de Grutto. Maar wie het boek doorleest zal zich realiseren dat het misschien al bijna klokslag één uur is. In het boek staan twaalf korte interviews met vooral vogelonderzoekers waarin de spijker menigmaal op de kop wordt geslagen. Albert Beintema noemt de dramatisch slechte opgroeiresultaten van Grutto-kuikens ”heel verontrustend”. Gerrit Gerritsen en Wolf Teunissen geven beide aan dat het huidige gruttoproject ’Nederland-Gruttoland’ te kleinschalig is om van betekenis te zijn. Eddy Wymenga ziet door de verdichting van het landschap nog maar weinig geschikt broedgebied voor de Grutto in Nederland om naar uit te wijken. Rob Bijlsma vreest dat er geen redden meer aan is en voorziet een toekomst zonder Grutto’s.