Wonderlijke wezens, parasitisme bij de Barnsteenslak

Vaak wordt mij, als ik in het veld ben geweest, de vraag gesteld of ik nog wat bijzonders gezien heb. Mijn antwoord is dan steevast dat ik het gewone al zo bijzonder vind. Echt iets bijzonders zie ik ook niet zo vaak. Het zou dan immers ook niet meer bijzonder zijn, tenminste... niet als je regelmatig in de natuur bent. En zeldzaamheden zijn ook inderdaad zeldzaam. Maar een zeldzaamheid hoeft nog niet per definitie bijzonder en interessant te zijn. Bijzonderheden zijn er wel, maar die moet je wel zoeken of je oog moet er maar net op vallen. Juist aan de bijzondere dingen wordt meestal voorbij gelopen of men moet er op attent worden gemaakt. Soms vind je iets zonder het direct thuis te kunnen brengen. Soms ook kom je er niet uit. maar is het toch minder ongewoon dan je in eerste instantie dacht. Toch kom ook ik zo nu en dan dingen tegen waar je versteld van staat. Hieronder beschrijf ik zo’n voorval. Afgelopen zomer was ik langs de oever van de Zwemmer bij Noordbergum insecten aan het observeren en fotograferen, toen mijn oog op een slak viel die mij vreemd voorkwam. Nu ben ik geen slakkenkenner, maar iets aan dit dier viel mij op wat ik nog nooit eerder had gezien. Niet het slakkenhuisje, maar de ogen op de steeltjes waren anders dan bij een slak gewoon is. Een slak met zulke uitpuilende ogen op steeltjes vond ik vreemd. Het leken net vliegenmaden en zo beweeglijk waren ze ook; bovendien zaten er pulserende groene ringetjes om. Juist omdat deze ogen zo beweeglijk waren viel de slak erg op. Ik heb een aantal foto’s van het dier gemaakt om goed vast te leggen om te kunnen uitzoeken welke slakkensoort het hier betrof en wat de reden van dit verschijnsel zou kunnen zijn.