De Muurvaren op kerken in het westen van Fryslân

De Muurvaren (Asplenium ruta-muraria) of it Stienfearke, zoals de Friese naam luidt, dwingt respect af. Bewondering zelfs. En wel om dezelfde reden waarom een pinguïn of een cactus dat doet: hij houdt zich niet alleen staande in een ogenschijnlijk totaal ongeschikt leefmilieu, maar floreert er zelfs. Twintig meter hoog tegen een schijnbaar steriele kerktoren steekt een bundeltje groen tussen het metselwerk uit. En nog een. En soms tientallen, soms honderden! Geteisterd door regenvlagen, geblakerd door de zon in een kurkdroge, verticale steenwoestijn, stormwinden trotserend, groeit hij daar. Symbool van onverwoestbaar leven.