Kort geleden ontving de Mierenwerkgroep het droevige bericht dat Theo de Gruyter woensdag 25 juni is overleden. Theo was één van de medeoprichters van onze werkgroep en oud-penningmeester/ledenadministrateur. In 1985 behoorde Theo tot een bont gezelschap van spinnen- en keververzamelaars, maar vooral mierenliefhebbers, die bijeenkwamen bij Frieda en Boudewijn Heuts en waaruit een paar jaar later de Mieren werkgroep is voortgekomen. Vanaf dit allereerste begin ontbrak Theo zelden op de bijeenkomsten. Hij genoot vooral van de inventarisatieweekends. De paden op, de lanen in en ondertussen speuren naar nesten of loslopende koninginnen. En natuurlijk van gedachten wisselen met gelijkgestemde zielen. Als iemand veel ervaring had met het houden van insecten, dan was het Theo wel. Een ervaring van zo’n tachtig jaar! Zijn leven lang hield hij hagedissen, kikkers, spinnen en insecten. De laatste twintig jaar waren dit eigenlijk alleen nog mieren. De technische hoogstandjes die hij daarbij gebruikte waren zijn tijd ver vooruit. De kunstige kunstnestjes waren wondertjes van technisch vernuft. Al twintig jaar voordat iedereen de mond vol kreeg van “klimaat neutraal” en spaarlampen, wist hij kunstnestjes te construeren die met een paar luttele wattjes verwarmd konden worden. Theo zou Theo niet zijn als hij de hele zaak niet ook nog compleet regelbaar had gemaakt. Sommigen van ons hebben zo’n nestje van hem gekregen en dat wordt gekoesterd als een zeldzaam collectors item. Creaties van de natuurminnende broer van Willie Wortel, zeg maar. Theo zal vanwege zijn kennis en ervaring menigeen van advies hebben gediend rond het wel en wee van formicaria.