Column Stop politie!

Met een gangetje van rond de honderd rij ik over de provinciale weg naar huis. Het is inmiddels half één en af en toe kijkt de maan schuchter om de hoek van een wolk. Het asfalt is een beetje nat en zorgt voor een prettig gezoem om wat bij weg te dromen. Een grote rat zorgt er echter voor dat ik niet in slaap val voor ik m’n bed zie. Met ware doodsverachting steekt hij de weg over, kijkt even op. en schiet dan rakelings onder het rechter voorwiel door. Die zal in de berm nog wel even nahijgen, denk ik, net als ik trouwens. Ik ben klaarwakker.