Ermelo, 27 oktober 1999 half twaalf, blauwe hemel met schaapjes, dus volop zonnewarmte voor de liefhebbers. En daar werd van genoten! Tot mijn plezierige verbijstering koesterde zich in het najaarszonnetje met alle collectoren tegen de terrasmuur uitgespreid, jawel, een echte rouwmantel of koningsmantel... Op een presenteerblaadje. Droom werd werkelijkheid. Een paar jaar terug racete ik met vlindervrienden naar plekken waar er eentje werd gesignaleerd, maar telkens was de zwerver gevlogen. Op verzoek van de coördinator van onze vlinderwerkgroep Harm Werners werd het diertje voorzichtig met een schepnet gevangen – niet mijn favoriete bezigheid – en in een leeg terrarium gedaan zodat het de ruimte had met frisse lucht door het gazen plafond. Eerst gestoffeerd met buddlejabloem en sedum. Fout. Deze vlinder wilde een rotte appel en een overrijpe peer van het merk Doyenne de Comice – een aanrader – en dat werd geserveerd en gewaardeerd. De koninklijke hoogheid wandelde er naar toe en blééf zuigen. Eerst wat gegiste appelsap voor de pep en toen uren aan de peer.