De wekker gaat aan het andere eind van de slaapzaal. In luttele seconden verandert de ruimte in een heksenketel. Ik weet dat het heel erg koud gaat worden en heb nog net tijd om een thermosfles met thee te vullen en een paar boterhammen te smeren. Op weg naar het strand fiets ik door een spookwereld; flarden mist zweven door de duinen van Schiermonnikoog en de ochtendschemering maakt het plaatje compleet. Op het strand aangekomen worden snel de statieven uitgeklapt en de telescopen gemonteerd. Het begin van een aantal heerlijke uurtjes zeetrektellen.