Gek van het veenhooibeestje

Het veenhooibeestje is misschien wel het meest mysterieuze vlindertje dat er in het Fochtelooërveen rondfladdert. Dit zeldzame zandoogje weet elk jaar opnieuw de volle aandacht te trekken. Het veenhooibeestje (Coenonympha tullia) is een zeer zeldzame verschijning in Nederland, maar in het Fochtelooërveen lijkt dat niet het geval. Niet één dagvlinder vliegt daar zo veel! Het veenhooibeestje is niet meer weg te denken uit het Fochtelooërveen. In 1999 werd daar een sterk herstel geconstateerd van dit bijzondere veenvlindertje. De Vlinderstichting heeft in 2001 een monitoringroute uitgezet in samenwerking met Natuurmonumenten. Deze bestaat uit vier keer 350 meter en tweemaal 750 meter, dus in totaal een kleine drie kilometer lengte. Tien jaar geleden waren de toenmalige tellers blij met een enkel exemplaar. Nu begin ik, na negen jaar de monitoringroute in het Friese deel van het Fochtelooërveen te hebben gelopen, wat 'begearich' (Fries voor hebzuchtig) te worden. Steeds maar meer en meer willen zien van dit bijzondere beestje. Na de eerste waarneming volgt de piek zo'n twee weken later, en de laatste waarneming is normaal gesproken na ongeveer zes a zeven weken.