De bestrijding der veldmuizen in Thessalie

Onder de bewoners van de muizenkooi van het hygienisch laboratorium te Greifswald, toen vijf en veertig in getal, brak in October 1891 onverwacht eene moorddadige epidemie uit, waaraan binnen vier weken tijds er een en dertig bezweken. De chef van het laboratorium, de bekende bacterioloog LÖFFLER, vond als oorzaak dezer ziekte een tot dien tijd onbekende bacterie, welke hem in vele harer eigenschappen, in hare groeiwijze en bij mikroskopisch onderzoek der zieke organen, deed denken aan den typhusbacil; hij noemde daarom de ziekte muizentyphus, en de bacterie Bacillus typhi murium. Bijna regelmatig vond men, dat de doode muizen door hunne natuurgenooten werden aangevreten, die een bijzonderen smaak in de hersenen der slachtoffers aan den dag legden. Steeds werden degenen, die hiervan gegeten hadden, zelve ook ziek, hetgeen alleen reeds bewijst dat de besmetting door het voedsel kon overgebracht worden. Bovendien toonde opzettelijke voedering met spijzen, die met reinculturen der bacterie overgoten werden, hetzelfde aan, terwijl het feit, dat in een tweede kooi, onmiddellijk naast de eerste geplaatst, geen enkele muis ziek werd, de gedachte aan een besmetting door de lucht voldoende uitsloot.