De invloed van het bloed op de microben

Door hoe meer verwoestende vijanden de organische wezens omringd zijn, des te grooter ook is de voorzorg der natuur om hunne schadelijke invloeden tegen te gaan, door hen óf in den strijd met hunne eigen vijanden grootendeels te doen ondergaan óf hen eenen tegenstand te doen ontmoeten, waarop hunne aanvallen machteloos afstuiten. Zulks is ook het geval met de microben, aan welke uiterst kleine organismen van de orde der splijtzwammen wij heden ten dage alle besmettelijke ziekten toeschrijven en die menigeen gedurende de laatste jaren van angst en zenuwachtigheid den slaap uit de oogen hielden. Met elke ademhaling, met eiken teug water nemen wij geheele massa’s dier onzichtbare organismen in ons op en toch gelukt het hun in slechts enkele gevallen ons ernstig aan te tasten, daar zij meestentijds, ten gevolge van de oplossende werkzaamheden onzer spijsverteringsorganen, te gronde gaan. Intusschen bestaat er in ons organisme nog een ander element, welks invloed op deze mikroskopische vijanden men thans erkend heeft en dat in het proces kunner vernieting eene niet minder belangrijke rol speelt, namelijk het bloed Reeds eenigen tijd geleden vestigde een pbysioloog de aandacht op den verwoestenden invloed, dien het bloed op de microben uitoefent en constateerde deze, dat de karbonkelbacil, zoomede eenige andere soorten, binnen een kort tijdsverloop omkwamen, zoodra zij in versch bloed geraakten. Helaas verliest echter ditzelfde bloed na eenigen tijd zijne verwoestende eigenschappen en verandert het in eene voor de ontwikkeling der schadelijke organismen gunstige omgeving. Wordt evenwel het bloed reeds ten gevolge van het verlies zijner jeugdige frischheid van zijne voor de microben schadelijke eigenschappen beroofd, in des te sterker mate is dit het geval, wanneer het slechts een half uur lang aan eene verwarming van 550 C. wordt blootgesteld.