Elektrische aardstroomen

Gedurende de jaren 1893 en 1894 hield prof. P. BACHTMETJEW zich bezig met een hoogst nauwkeurig onderzoek aangaande de aardstroomen in Bulgarije, bij welke waarnemingen hij zich als elektroden van poreuse, met eene zinksulfaatoplossing gevulde leemcellen (systeem BRANDER) bediende, waarin geamalgameerde zinken platen waren gedompeld. Deze elektroden waren vrij van polarisatie en van alle andere storende invloeden; zij werden op afstanden van 50 tot 150 meter op de waarnemingsplaatsen in den bodem geplaatst en wel zoodanig, dat zij rondom door eene dikke laag zuiver zand waren omgeven. Door geïsoleerde draden werden zij met eenen kumulator en eenen Wiedemannschen galvanometer verbonden. De elektroden waren in een vierkant zoodanig gerangschikt, dat er een in het centrum gesteld en de overige 6 tot 8 over den omtrek van het vierkant verdeeld waren; elk half uur werd de centrale elektrode achtereenvolgens met alle peripherische verbonden en op deze wijze zoowel de intensiteit als de richting van den stroom opgeteekend.