Boschbouw in den Congo

De onderzoekingen, die in de laatste jaren van wege de Belgische regeering in den Congo gedaan zijn, wijzen er telkens meer op, dat dit land bestemd schijnt onder de koffle-voortbrengende streken allengs een eerste plaats in te nemen. Thans is de productie van koffie nog betrekkelijk gering. Omstreeks 200 hectaren gronds omvat deze cultuur, met een gemiddelde opbrengst van 1,500 kilogram per hectare. Maar grond, klimaat en arbeidsloonen zijn voor de koffieplantages zóó gunstig, dat het niet moeilijk zou zijn om telken jare 300 à 400 hectaren te beplanten. De opbrengst der plantages begint eerst in het zesde jaar van beteekenis te worden, doch dit is een bezwaar, dat aan de ontginning der meeste onbebouwde landen eigen is. En zoo eenmaal Stanley-Pool met Matadi door een spoorweg verbonden, en dus een goedkoop transport der producten naar de havenplaatsen verzekerd wordt, mag men verwachten, dat de Congo-koffie in beteekenis voor den wereldhandel niet bij de koffie van Java en van Brazilië zal achterstaan. Daarbij komt de invloed van de koffieblad-ziekte, de zoo zeer gevreesde Hemileia vastatrix. Op Java en in Brazilië is deze allengs een der hoofdfactoren geworden, waarmede de cultuur te rekenen heeft, en waardoor de productie en dus de prijzen bepaald worden. In den Congo is deze parasiet nog onbekend. Het is natuurlijk uiterst moeilijk na te gaan, hoe lang het mogelijk zal zijn zijn invoer te voorkomen. Even moeilijk is het te bepalen of hij, eenmaal ingevoerd, zich even snel zal vermenigvuldigen als elders en zich tot een even groote ramp zal uitbreiden. Maar een vergelijkende studie van den Congo met de overige koffie-voortbrengende landen heeft de deskundigen tot overtuiging geleid, dat dit gevaar niet zoo groot is en dat de omstandigheden voor een epidemisch en endemisch optreden der Hemileia aan den Congo veel ongunstiger zijn dan elders.