1899
De samenstelling en het gebruik van synoptische weerkaartjes
Publication
Publication
Album der natuur , Volume 48 - Issue 1 p. 273- 288
Wanneer men nauwkeurig de wetten kende, volgens welke de weerverschjjnselen op elkaar volgen, zou de weervoorspelling niet alleen niet moeielijk, maar ook niet onzeker zijn. Maar elk verschijnsel afzonderlijk en vooral het samenstel der verschillende verschijnselen, het weer, zooals het genoemd wordt, is zoo ingewikkeld, dat jarenlange waarnemingen ons slechts langzamerhand eenige regelmaat in het verloop dier verschijnselen, in den overgang van den eenen weeistoestand in den anderen kunnen doen ontdekken. Evenwel, de opeenvolging der verschijnselen in den dampkring is niet zoo grillig of onregelmatig als zij bij eene oppervlakkige beschouwing schijnt en vooral treedt dit duidelijk aan het licht wanneer men niet slechts de verschijnselen op één plaats in beschouwing neemt, maar wanneer men kiest den algemeenen weerstoestand in een uitgestrekt gebied. Reeds in het begin van deze eeuw begon men dit in te zien, zooals uit de onderzoekingen van Brandes en anderen ten duidelijkste blijkt, doch voor de weervoorspelling werden dergelijke onderzoekingen pas vruchtdragend , toen Buijs Ballot met de invoering van grafische voorstellingen van den weerstoestand in een groot gebied den weg voor de synoptische weerkunde baande. Tot dien tijd had men zich vergenoegd met het verloop der wee: verschijnselen op één plaats na te gaan, waaraan men dan hoogstens eene vergelijking met naderhand en op een andere plaats voorgekomen gebeurtenissen in den dampkring vastknoopte, maar hierdoor kon men noch een verklaring vinden voor de waargenomen verschijnselen, noch den invloed van locale toestanden op het weer, hoe gering zij ook zijn mogen, onderkennen en in rekening brengen. Geheel anders wordt dit, wanneer men, zooals Buijs Ballot voor het eerst in 1852 deed, de verschijnselen, die gelijktijdig op verschillende plaatsen werden waargenomen , door middel van bepaalde teekens op een kaartje van het gebied, waar de waarnemingen gedaan zijn, aanteekent. Door deze methode, de synoptische genaamd, te volgen, verkrijgt men ineens een overzicht van den weerstoestand in een zeker gebied en daarmede ook een overzicht van de wijze, waarop de meteorologische elementen over dit gebied verdeeld zijn. Hoe belangrijk dat overzicht is, blijkt reeds terstond uit het feit, dat Buijs Ballot daardoor geleid werd tot de ontdekking van het verband tusschen de luchtdrukking en de windrichting , welk verband door de naar hem genoemde wet wordt uitgedrukt.
| Additional Metadata | |
|---|---|
| Album der natuur | |
| CC BY 3.0 NL ("Naamsvermelding") | |
| Organisation | Kruseman |
|
Chr.A.C. Nell. (1899). De samenstelling en het gebruik van synoptische weerkaartjes. Album der natuur, 48(1), 273–288. |
|