Boerhaave als natuuronderzoeker

Wanneer gesproken wordt over Nederlanders, die zich in vroegeren tijd door hunne verdiensten op het gebied der wetenschap eene Europeesche vermaardheid verwierven, dan zal zonder twijfel de naam van BOERHAAVE niet de laatste zijn, die genoemd wordt, — niet alleen door de beoefenaren der wetenschap, maar door iedereen. Wie kent niet het verhaal, ’t moge dan waar of verdicht zijn, van dien brief nit het verre Oosten, die met geen ander opschrift dan: “aan BOERHAAVE in Europa”, zonder moeite terecht kwam? Het is zoo, die vermaardheid van BOERHAAVE’s naam berustte vooral op zijne verdiensten als geneeskundige, en al moge ’t nu waar zijn dat ook de geneeskunde natuurwetenschap is, zoo zouden wij toch, rekening houdende met den aard en de strekking van ons tijdschrift, aan BOERHAAVE als geneeskundige daarin geene plaats kunnen aanwijzen naast CHR. HUYGENS, LEEUWENHOEK en SWAMMERDAM. Maar ook op ander natuurwetenschappelijk gebied, met name en vooral op dat der scheikunde, heeft BOERHAAVE, al is het in kleineren kring, zich niet minder een Europeeschen naam verworven, en mag hij met recht gehouden worden voor een dier meest invloedrijke bevorderaars en leermeesters der scheikundige wetenschap, die de grondslagen hebben gelegd, op welke later LAVOISIER het gebouw zou oprichten, dat als ’t uitgangspunt der hodendaagsche scheikunde moet worden aangemerkt.