Visioenen

In een tijd als de onze, waarin het geesten zien weder een grooten rol speelt, en menigeen zich door bedriegers en goochelaars een rad voor de oogen laat draaien, waarbij de laatsten op uitnemende wijze weten gebruik te maken van zekere toestanden waarin het zenuwstelsel kan gebracht worden, kan het geen kwaad, voorbeelden mede te deelen van zinsbegoocheling bij overigens gezonde personen, die van dien aard waren dat, ware de persoon die ze onderging niet zelf bij machte geweest zich te overtuigen dat ’t geen hij zag of hoorde niets dan zinsbegoocheling was, zeer zeker als bovennatuurlijke verschijnselen zouden zijn uitgebazuind. Ik meen daarom het volgende te moeten mededeelen, dat sir DAVID BREWSTER in zijne Natural Magic aanvoert. Volgens hare eigene verklaringen stond mevrouw A den 21sten December 1830, ten half 5 ure in den namiddag, voor het haardvuur en was juist van plan naar boven te gaan om zich aan te kleeden, toen zij zich door haren echtgenoot bij haren naam hoorde roepen om bij hem te komen. Zij meende dat hij voor de deur stond en riep om binnengelaten te worden, ging heen, opende de deur, maar zag tot hare grooten verwondering geen mensch. Bij het vuur teruggekeerd, hoorde zij wederom dezelfde stom roepen: ‘‘kom hier, kom hier!” Zij opende nu twee andere deuren van dezelfde kamer en toen zij ook nu niemand vond, keerde zij naar den haard terug. Na weinige sekonden hoorde zij nog eens diezelfde stem, nu hard, klagend en min of meer ongeduldig, roepen: “kom bij mij, kom, kom mede!” Zij antwoordde even luide: “waar zijt gij; ik weet niet waar gij zijt,” — altijd nog in de meening dat haar man haar ergens zocht. Maar toen zij geen antwoord ontving, ging zij naar boven. Toen de heer A ongeveer een half uur later te huis kwam, vroeg zij waarom hij haar zoo dikwijls geroepen had en waar hij geweest was, en was natuurlijk zeer verbaasd te vernemen dat hij op dien tijd in ’t geheel niet in de nabijheid van het huis was geweest.