De geleiding der elektriciteit door gassen en dampen

Ieder, die dikwijls in de gelegenheid was proeven te doen met statische elektriciteit, weet hoe moeielijk het is de oppervlakken geladen te houden, wanneer de lucht veel waterdamp houdt opgelost. Maar hij weet tevens dat dit bezwaar meer nog af hangt van de laag vloeistof, die in dat geval de isoleerende dragers dier oppervlakken bedekt, dan van de in de lucht opgelost blijvende vloeistof zelve. Verwarming dier statieven alleen is meestal voldoende om snelle ontlading tegen te gaan. Ja zelfs de wijze, waarop de metalen conductor is gewelfd ter plaatse waar het statief hem draagt, is van invloed op dit verschijnsel; en het is aan dezen reeds door hem gewaardeerden invloed toe te schrijven, dat VAN MARUM aan de onderzijde van de conductoren zijner groote elektriseer-machine den vorm gaf, die meest overeenkomt met dien, welken een appel heeft ter plaatse waar de steel daaraan is bevestigd. Toch schijnen nog vele leerboeken de hoofdoorzaak van die snelle ontlading toe te schrijven aan het geleidend vermogen der vochtige lucht zelve, die de elektriciteit van de conductoren zou wegvoeren op de wijze, waarop dit door elken anderen geleider geschiedt. En het was om deze dwaling te bestrijden dat JEAN LUVINI te Turijn de uitkomsten van proefnemingen in het licht gaf, die vooral de aandacht hebben getrokken, sedert onlangs daaromtrent in de Fransche Academie opzettelijke mededeeling is gedaan.