Indien men zich een denkbeeld wil vormen van de vijandige gezindheid , waarmede FRANKLIN’S voornaamste toepassing zijner electrische studiën in zijnen tijd ontvangen werd, dan ga men in bijzonderheden de geschiedenis na van den bliksemafleider, in 1783 aangebracht te St. Omer, een Fransch zeestadje, den Nederlanders vooral daardoor bekend, dat de helden van de citadel er- den tijd hunner krijgsgevangenschap hebben doorgebracht. De eerste bliksemafleider werd, in 1752, door FRANKLIN op zijn eigen huis geplaatst; ook plaatste hij er, in 1760, een op de woning van zijn vriend, den heer WEST, te Philadelphia. Toen eenigen tijd daarna de bliksem dezen geleider trof, zonder noemenswaardige schade aan het huis zelf te veroorzaken, verspreidde zich de toepassing snel in de Vereenigde Staten; dat het politiek vertrouwen, daar in den uitvinder gesteld, tot deze gereedelijke toepassing van het uitvloeisel zijner wetenschappelijke onderzoekingen veel zal hebben bijgedragen, laat zich onderstellen. Toch was men ook in gansch Europa niet daartegen gekant. Vorsten beschermden hunne paleizen tegen den bliksem door daarop afleiders te plaatsen: de groothertog van Toscane, de keizerin van Rusland, die van Oostenrijk, de koning van Sardinië, de keurvorst van Beieren en anderen voorzagen er hunne paleizen van, terwijl, op het voorbeeld van kaptein COOK, de republiek Venetië ze liet plaatsen op hare schepen. Eigenlijk kan men zeggen dat van de groote mogendheden in Europa alleen Engeland en Frankrijk zich tegen de invoering daarvan verzetten; de eerste uit politieken haat tegen de Noord-Amerikanen in het algemeen en tegen FRANKLIN in ’t bijzonder en de laatste... omdat NOLLET, die uit jalousie de métier steeds tegen FRANKLIN’S theorieën opkwam, de openbare meening tegen de bliksemafleiders wist op te zetten.