Olie als isoleerende stof

De uitnemende wijze, waarop in het algemeen oliën den electrischen stroom isoleeren, is eerst in den laatsten tijd algemeen gebleken en in toepassing gebracht. Reeds voor lang echter was op haar als zoodanig de aandacht gevestigd en wel het eerst door HUGHES. Dat was in 1858, onder den indruk van algemeens spijt over de omstandigheid, dat de eerste transatlantische kabel onbruikbaar was geworden, ten gevolge van onvoldoend isolement. Dat isolement, in den aanvang volkomen voldoende, was hoe langer hoe slechter geworden, totdat het eindelijk onmogelijk was eenig sein over te brengen. Sommigen meenden, dat dit gebrek zijn oorsprong had in eene gebrekkige constructie van den kabel; er zouden namelijk kleine gaatjes zijn geweest in de gutta-percha, die met den tijd grooter waren geworden. Anderen daarentegen vermoeden, dat de sterke stroomen, die men toen aanwendde, op verscheidene punten door de guttapercha waren heêngeslagen. HUGHES was van oordeel, dat men steeds weder voor hetzelfde feit zou worden gesteld, indien men zich geen isoleerende stof wist te verschaffen, die als het ware zich zelve repareerde, doordien het gat, dat, op welke wijze dan ook, in de bekleeding der draden mocht ontstaan, van zelf zich sloot en men zoodoende het ongerief ontging, dat ter reparatie telkens een gedeelte van den kabel moest worden opgenomen.