François Felix Tisserand

De wetenschappelijke wereld, Frankrijk vooral, werd onlangs diep getroffen door het plotseling overlijden van den directeur van het observatorium te Parijs, den heer TISSERAND; nog op Maandag, den 19den October, had hij deelgenomen aan een diner bij gelegenheid van het teekenen van het huwelijkscontract van den zoon zijns voorgangers, admiraal MOUCHEZ, en den volgenden morgen werd hij door een beroerte getroffen. Door zijn dood lijdt de wetenschap, met name de sterrekunde, een onherstelbaar verlies, dat vooral zal gevoeld worden door het personeel, aan genoemd observatorium verbonden, dat nu tweemaal binnen een tijdsbestek van vier jaar, van zijn chef werd beroofd. TISSERAND bereikte slechts den leeftijd van 51 jaar. Den 15den Januari 1845 in Cóte d’Or geboren, promoveerde hij in 1868 te Parijs in de natuurwetenschappen en verbond zich onmiddellijk daarop als adsistentwaarnemer aan de sterrewacht, die hij gedurende zijne laatste levensjaren zou dirigeeren. In 1873 werd hij benoemd tot directeur van het observatorium en hoogleeraar in de sterrekunde aan de universiteit te Toulouse en tien jaren later tot hoogleeraar in de theoretische sterrekunde te Parijs. In deze laatste hoedanigheid hield hij in de Sorbonne de serie lezingen, die geleid heeft tot zijn Traité de Mêdanique céleste, waarvan het eerste deel in 1888 verscheen en het vierde, dat het laatste zijn zou, zoo goed als persklaar is. In dit werk vindt men eene verzameling van methoden, die uitmunt door elegante ontwikkeling der formulen zoowel als door de kritische behandeling van datgene, wat in de verschillende onderdeelen der wetenschap door meest bekende geleerden is geleverd. In 1874 nam hij deel aan de expeditie, die, onder leiding van den heer JANSSEN, in Japan den overgang van Venus waarnam.