In den loop van Juni des vorigen jaars werd in het Trocadero te Parijs eene tentoonstelling geliouden, die de aandacht van het publiek slechts in geringe mate tot zich trok, ofschoon zij deze toch in hooge mate verdiende. Zij had betrekking op de luchtvaart en werd op den 5den dag van zomermaand geopend ter eere van de gebroeders JOSEPH en ETIENNE de MONTGOLFIER, die juist een eeuw te voren te Annonay in Vivarrais den eersten luchtbol hadden doen rijzen. Een nieuwe weg scheen door die uitvinding voor den mensch geopend te zijn; hij behoefde het luchtruim niet over te laten aan zijne gevleugelde natuurgenooten, en even als hij zich op velerlei wijze had leeren bewegen op het element, waarop JAN COURAGIE even goed thuis was als de visschen daarin, zou de luchtreiziger voortaan den arend in zijn vlucht volgen en zich met den leeuwerik verheugen in de hoogere, zuivere streken van den dampkring. Menigeen had te vergeefs beproefd als DAEDALUS zich met kunstmatige vleugels door het luchtruim te bewegen en niemand van hen was verongelukt, omdat hij als ICARUS te dicht in de nabijheid der zon gekomen was. Over het algemeen bleef men zeer laag bij den grond. Met de ontdekking der MONTGOLFIERS brak een nieuwe dageraad voor de luchtvaart aan. Althans zoo werd door velen, zeer velen vooral in Frankrijk, gehoopt. Heeft de tentoonstelling in het Trocadero misschien weinig in de gunst van het algemeen gedeeld, omdat zij aantoonde, dat vele voorspellingen uit vroegeren tijd nog niet vervuld, dat vele wenschen nog altijd wenschen waren gebleven ? Het is mogelijk. Het bericht en een kort verslag van die tentoonstelling in de Revue Scientifique waren voor mij de aanleiding, om na te gaan in hoeverre de luchtvaart tot nog toe beantwoordde aan de verwachtingen, door de ontdekking van den luchtbol opgewekt. De volgende schets van de geschiedenis der luchtbollen, die op volledigheid geen aanspraak wil maken, ziet dien ten gevolge het licht. ¹ De redactie van dit tijdschrift is op mijn verzoek zoo vriendelijk geweest tegenover de lezers een gedeelte van de verantwoordelijkheid op zich te nemen.