Eene ijsgrot in Côte-d`Or

In de kalksteenbeddingen in het departement van de Côte d’Or komen, even als in dergelijke lagen elders, vele grotten voor, waarvan een groot aantal nog nooit bezocht is. De heer E. A. MARTEL heeft zich in het laatst van Maart opgemaakt om eenige van die grotten te bezoeken; in La Nature van 28 Mei ll. geeft hij eene beschrijving van de grot Creux-Percé, die op het plateau van Langres 475 M. hoog gelegen is, 15 KM. ten noordwesten van Dijon. Deze grot werd hem bijzonder aanbevolen, omdat er het geheele jaar door groote ijskegels zouden voorkomen, die nooit smelten. De genoemde grot, die in het open veld eêne horizontaal uitgestrekte opening heeft, is 55 M. diep. Het praedikaat »onpeilbaar diep” heeft zij verloren, nu de heer MARTEL en zijne reisgenooten den moed hebben gehad zich aan touwladders en koorden met knoopen van 15 en 20 M. lengte naar beneden te laten zakken. Bovenaan is zij 40 M. lang en 20 M. breed; weldra vernauwt zij zich trechtervormig, zoodat op twee derde van de diepte de lengte nog slechts 10 M. en de breedte nog slechts 5 M. bedraagt. Van dit punt af verwijdt de grot zich weder. De bodem vertoont eene kegelvormige verhevenheid. Alle niet loodrechte wanden van dit wijdere gedeelte werden met sneeuw en ijzel bedekt gevonden; van den noordwestkant hing eene prachtige draperie van ijskegels af, waartegenover zich van den bodem eene rij van zuilen en pilaren van zuiver ijs verhief. Deze stalaktieten en stalagmieten zijn 10 à 15 M. hoog, 6 à 8 M. lang en 2 á 3 M. dik. Verscheidene bewoners der streek verzekerden aan de bezoekers, dat deze massas ijs het geheele jaar door boven bij de opening gezien kan worden.