Hoe Moissan tot de vorming van diamant geleid werd

In het Wetensch. Bijblad van ons tijdschrift heb ik getracht de lezers eenigszins op de hoogte te houden van de ontdekkingen, die door henry MOISSAN werden gedaan. »Zijn arbeid omtrent de afscheiding van het fluoor, de werking van die grondstof op andere grondstoffen en op verbindingen, de eigenschappen van tal van nieuwe fluoorverbindingen, de wonderbare vruchten, die de invoering van het elektrisch fornuis opleverde en waarvan de bereiding van als diamant gekristalliseerde koolstof wel het meest de algemeene aandacht trok”, wij mogen onderstellen, dat deze korte opsomming eenigen weerklank in het geheugen van onze lezers vindt. Mocht dit het geval zijn, dan mag ook op belangstelling worden gerekend voor hetgeen MOISSAN zelf onlangs in eene voordracht voor de Société des amis des Sciences mededeelde. Immers op algemeen bevattelijke wijze sprak hij daar over het verband tusschen die verschillende studiën en onderzoekingen; wil men het kort zeggen, zij het dan niet volkomen juist, welk wèl overlegd plan ten slotte de bereiding van diamant ten gevolge had. Dat de koolstof zich vertoont in zeer onderscheiden gedaante, zoodat men van drie hoofdsoorten: amorphe koolstof, graphiet of potlood en diamant spreekt, werd in den aanvang aan het gehoor in herinnering gebracht. De eigenschappen, waardoor deze drie zich van elkander onderscheiden, en die, waaruit blijkt, dat zij voor den scheikundige één van wezen zijn, werden uiteengezet, zooals dat door ieder ander zou kunnen worden gedaan. Daarop werd de vraag gesteld, of en hoe die onderscheiden soorten van koolstof uit elkander konden worden gemaakt; hierover geven wij het woord aan MOISSAN zelven.