Keukenzout, potasch en soda, bijtende potasch en bijtende soda (oplossingen van deze laatste twee worden wel potaschloog en natronloog genoemd) hebben sinds oudsher eene groote beteekenis in het maatschappelijk leven. Hoe veelzijdiger dit zich ontwikkelde, des te veelvuldiger werden de toepassingen van de genoemde stoffen; hoe hooger de eischen werden, die de mensch aan zijne omgeving stelde, des te grooter werd ook de behoefte aan die stoffen. Om één voorbeeld te noemen: heeft men in de hoeveelheid zeep, die een volk gebruikt, niet een maatstaf gezien, waarnaar de stand van zijne beschaving kon worden beoordeeld? Welnu zonder potasch of soda kan geen zeepzieder uit olien of vetten zeep bereiden. Potasch werd uit houtasch bereid en was als zóódanig daarin aanwezig; soda daarentegen wordt uit keukenzout door scheikundige omzetting gemaakt. Zoowel in het eerste als gedurende het laatste tiental jaren van onze negentiende eeuw heeft de ontledende werking van den galvanischen stroom zeer de aandacht getrokken, waar de vijf bedoelde stoffen er aan werden onderworpen. In 1807 werd door HUMPHREY DAVY voor het eerst afgezonderd het metaal kalium, het gemeenschappelijk bestanddeel van potasch en bijtende potasch, die na dien tijd als kaliumverbindingen worden beschouwd; in denzelfden tijd ontdekte hij natrium, het gemeenschappelijk bestanddeel van keukenzout, soda, bijtende soda en zooveel andere stoffen, sinds dien tijd natriumverbindingen genoemd. Davy had daartoe gesmolten stoffen aan de werking van den galvanischen stroom onderworpen.