Vliegers in dienst van de meteorologie

Voor zoover men met eenige zekerheid kan nagaan , was de beroemde Amerikaan benjamin FRANKLIN, de eerste, die voor meteorologische onderzoekingen van eenen vlieger gebruik maakte en wel omstreeks de jaren 1750 — 52, bij een van welke experimenten, en wel tijdens een onweder, de spoedig zoo algemeen bekend geworden en in hare gevolgen zoo ver strekkende ontdekking door hem gedaan werd, dat de bliksem inderdaad, gelijk hij vermoedde, een elektrische ontladingsvonk is. Verder wordt van admiraal back bericht, dat deze in 1836/37, en wel als kommandant van het ter opsporing van sir John franklin en zijn tochtgenooten uitgezonden poolschip »Terror,” van eenen vlieger zou hebben gebruikt gemaakt om de temperatuur der hoogere luchtlagen in de arktische gewesten te meten, terwijl ook sir Francis RONALDS in 1847 te Kew zich eveneens voor meteorologische onderzoekingen van vliegers bediende. In 1882 nam Douglas Archibald een reeks wetenschappelijk geleide proeven met windmeters en thermometers, welke door middel van vliegers tot hoogten van omstreeks 2000 engelsche voeten in het luchtruim opgevoerd werden. Met het doel, eene steeds grootere kracht te bereiken, maakte hij bij zijne proefnemingen gebruik van een aantal vliegers zonder staarten, welke volgens het zoogenaamde »tandem”- stelsel, d. w. z. de eene vlieger boven den anderen, omhoog stegen; voor zoover men kon nagaan was hij de eerste, die zich van dit even praktisch als weinig kostbaar middel bediende. Wel is waar werd er van tijd tot tijd van dit eenvoudig apparaat in den dienst van de meteorologie nog wel eens gebruik gemaakt, doch voor zoover wij weten nog niet door eenig meteorologisch instituut, ofschoon de met dit hulpmiddel verkregen uitkomsten eene meer algemeene toepassing daarvan en wel op veel uitgebreider schaal ongetwijfeld alleszins rechtvaardigden.