Overeenstemming zonder verwantschap in het plantenrijk

Wanneer in onze tijdschriften, waarin bijdragen worden opgenomen over natuurstudie, een verhandeling verschijnt die den lezer opwekt tot nader onderzoek, die zijn aandacht vestigt op een of ander belangrijk onderwerp dat nog veel vragen onbeantwoord laat, dan kan de schrijver er van verzekerd wezen dat zijn werk niet vruchteloos is gedaan; op het door hem besprokene bouwen anderen gaarne voort. In de volgende bladzijden vindt de lezer het een en ander uit een boekje dat zeer onlangs te Leipzig bij ENGELMANN verschenen 18 en tot titel heeft: Ueber Aehnlichkeiten im Pflanzenreich, eine murphologisch-biologische Betrachtung. De schrijver is Prof. FR. HILDEBRAND van Freiburg i. B., en het komt mij voor dat een overzicht van de feiten, waarop hij onze aandacht vestigt, allicht met belangstelling zal worden gelezen en leiden kan tot verder onderzoek in dezelfde richting. Door te spreken van «overeenstemming zonder verwantschap” tracht ik reeds dadelijk aantegeven wat wij in dit boekje te verwachten hebben: een reeks van waarnemingen, aan planten ontleend, die op overeenkomst wijzen in uitwendige gedaante of in bouw of verrichting, terwijl toch van geen verwantschap bij die verschillende planten sprake kan wezen. Immers: bestaat er verwantschap, dan rekenen wij er op dat wij ook veel overeenkomst zullen aantreffen; beginnen wij al niet met te zeggen dat wij tot één soort zullen verenigen die planten, die afkomstig zijn van één plant of die zooveel op elkaâr gelijken dat zij geacbt zouden kunnen worden dat te doen? In dat »zooveel” ligt, dat gevoelt men, het zwakke punt in den bouw van het gansche natuurlijke stelsel; want van persoonlijk inzicht hangt het ten slotte af hoeveel wij onder »zooveel” hebben te verstaan.