Naar buiten! Deze woorden hebben een machtigen invloed op personen, die gaarne vertoeven in bosch en veld, op duin en heide; niet alleen om het genot van de wandeling, maar ook, om te hooren en te zien, en te zoeken naar de schatten, die de Natuur nog voor zoo velen verborgen schijnt te houden. Wie er lust in heeft, te bladeren in het groote en nooit volprezen boek der Natuur, die zal altijd en steeds weer wat nieuws vinden, maar ook genot smaken bij het meer bekende, dat liefelijke herinneringen opwekt. Geene genoegens zijn te vergelijken bij het reine genot, dat de buitenwereld oplevert, als men er maar eerst eenige studie van gemaakt heeft. Niet in de buurt van de dichtbevolkte steden, waar rook en vele dampen de lucht onrein maken, moet men de Natuur in haar schoonste kleedij zoeken, maar daar, waar het uitspansel zich welft over rietveld en waterplas, over duin en strand en over de groote vlakten, met hare bruine golflijnen, die men de bakermat van de Erica’s zou kunnen noemen. Daar kunnen we gadeslaan de vogels in hun liefdeleven, de planten in haar schoonsten bloei en de insectenwereld in hare duizend maal duizendvoudige schakeeringen en verscheidenheden. Zoowel in het barre seizoen als in den tijd van zonneschijn en vogelgekweel opent de Natuur hare schatkamers voor degenen, die er in willen verwijlen. Zij, die ons willen volgen, worden uitgenoodigd, heden mede naar buiten te gaan, om er te maken „onze eerste excursie”. We begeven ons naar gindsch bouwland, waar de nijvere landman bet kouter door den vetten grond laat drijven. Reeds op een afstand zien we, dat rondom den ploeg vele witte vogels op en neder vliegen en zich dapper weren in en bij de pas gemaakte vore. ’t Zijn kokmeeuwen (Larus ridibundus), goede vrienden van den bouwboer, omdat ze uit den grond wegpikken tal van emelten of kwatwormen, die zoo onnoemelijk veel schade aan de planten kunnen veroorzaken en waaruit in den nazomer geboren worden de langbeenmuggen, ook spekmaaiers genoemd. Misschien hebt ge hare dansende bewegingen wel eens gade geslagen. Telkens wordt de grond even aangeraakt, maar ieder dier bewegingen brengt een paar kleine eieren in den bodem, waaruit straks emelten geboren zullen worden, die later in den poptoestand overgaan, om ten slotte weder als langbeenmuggen een kort bestaan te leven, doch niet heen te gaan, alvorens gezorgd te hebben voor zevenmaal zevenvoudige vermenigvuldiging.