Eene bergstorting

Wij ontleenen aan het Engelsche Tijdschrift Nature van 2 Augustus 1877, de volgende beschrijving van eene bergstorting in Tarentaise, Savoye, zooals zij gegeven is door den heer BÉRARD, in de Courier des Alpes. Deze bergstorting, waardoor twee bloeiende dorpen bedolven zijn, heeft geenszins op eens maar gedurende twintig dagen onophoudelijk plaats gehad. De berg, die het dal waarin de dorpen gelegen waren, begrensde, is gedurende dien tijd als het ware in stukken gebarsten, die nacht en dag in de diepte stortten en het dal vulden met opeen gestapelde steenblokken, met een gedruisch als van een onophoudelijken donder, zoo hevig, dat elk ander geluid daardoor verdoofd werd, terwijl zich een dikke wolk van geelachtig stof heinde en ver verbreidde. De geheele naar omlaag gestorte massa vormt een geknotten kegel, die van boven 200 meters en aan de basis 600 meters breed is, en welker zijden eene helling van omstreeks 50° hebben. Deze kegel is geheel samengesteld uit blokken van harde schiefer, dicht opeen gelegen, maar zonder verband, en is met den berg alleen verbonden door eene vertikale rotsmassa, die echter zelve ook reeds in allerlei richtingen gescheurd en gespleten is. Perioden van rust komen haast niet voor, en duren slechts eenige seconden, hoogstens een minuut. Blokken van 40 kub. meters worden verplaatst zonder eenige blijkbare oorzaak, en vallen dan langs do 1800 meters lange helling in dertig seconden, daarbij van tijd tot tijd sprongen makende van 400 tot 500 meters, en worden eindelijk tot kleine stukken verbrijzeld, wanneer zij het bed van den stroom bereiken of, deze overspringende, in het aan de overzijde gelegen bosch geraken, waarbij reusachtige denneboomen worden nedergeworpen als waren zij grashalmen. Men zag een zoodanig blok een fraaien sparreboom treffen; de boom werd niet gebroken en omgeworpen, maar stam en takken verdwenen in de lucht als een brandende lont (!). Rotsstukken worden tot fragmenten verbrijzeld, die over het dal vliegen als waren zij zwaluwen in een wervelwind; dan volgen zwermen van kleinere stukken, die bij hun voorbij vliegen een fluitend geluid maken.