Eene zonderlinge gewoonte van bijen en wespen

In Nature, 3 Oct. 1878, komt een verhaal voor van iemand, zich onderteekenende W. M., die van eene vriendin vernomen had, dat zij dikwijls een bij onder den invloed van chloroform had geplaatst, en daarbij altijd had gezien, dat deze vóór den dood den angel in den mond brengt en den daaruit vloeienden giftdroppel opzuigt. De dame bood aan, W. M. door de proef te overtuigen, doch er was geen bij op dit oogenblik bij de hand, maar wel een wesp, die gevangen en onder een omgekeerd glas geplaatst werd, met een stukje papier dat met chloroform was doortrokken. Binnen weinigen sec onden viel de wesp op den rug, en bijna onmiddellijk daarna krulde zjj haar achterlijf om, met den angel uitgestoken, en een droppel vocht kwam uit het einde daarvan te voorschijn. De angel werd naar den mond gebracht, en de droppel verdween. Daarop bleef de wesp bewegingloos liggen. Na eenige seconden werd het glas weggenomen. De wesp kwam echter gedurende den dag niet meer bij; men bracht haar naar buiten in eene voor het houden van vlinders bestemde kooi. Den volgenden morgen was de wesp verdwenen. De schrijver (of schrijfster) vermoedt dat de wesp door een kleine spleet nabij hot deurtje der kooi ontsnapt was. Is dit zoo, dat blijkt, dat het vergift des angels voor de wesp niet doodelijk is, dat er derhalve hier aan geen zelfmoord kan gedacht worden. Heeft het vergift dan eene pijnstillende, narcotische werking? Of welke andere beteekenis heeft deze zonderlinge handeling? Nadere proeven, die gemakkelijk door ieder kunnen genomen worden, zullen wellicht hierop een antwoord geven.