Een nieuwe uitvinding van Edison

Een nieuwe geluid-ontvanger, zeer verschillend van alle tot dusver bij telephonische mededeelingen gebruikte, maar daarentegen eenigszins naderende tot den reeds in 1861 door REIS uitgedachten toestel, werd 16 Maart j.l. te Londen in eene vergadering door een tot dat doel overgekomen agent van EDISON vertoond en schijnt buitengewoon goed voldaan te hebben. Volgens een bericht in Nature, 20 Maart, p. 471, werden zingen, spreken, fluisteren, op een mijl afstand voortgebracht, door het geheele matig groote vertrek op alle punten duidelijk gehoord. In beginsel verschilt de daarvoor gebruikte inrichting geheel van den BELLschen telephoon en ook van den mikrophoon. Een mica-plaat van 4 duimen in doormeter draagt in zijn midden een veer, waarvan het vrije einde tegen een kalk-cylinder aankomt, die met een zout (zwavelzure soda of gewoon keukenzout met pyrogallus-zuur) doortrokken is. Draait nu de kalkcylinder rond, dan komt de micaplaat in trilling. Voor het doen ontstaan der ronddraaing en gevolglijk voor de opwekking der trillingen zijn de zwakke elektromagnetische stroomen, die van een BELLschen telephoon aan het andere einde uitgaan, voldoende. De hier gevolgde handelwijze is eene wijziging van eene andere, reeds vroeger door EDISON uitgedacht, die ten doel hoeft telegraphische teeknes overteseinen. Daarbij wordt, in de plaats van het bovengenoemde kalkcylindertje, een met zout doortrokken en zich afwikkelende papierstrook gebruikt. Langs dien weg zouden zich 1200 woorden per minuut laten overseinen, iets dat inderdaad wel eene nadere bevestiging verdient, om geloofd te kunnen worden.