Een reusachtige dissociatie-toestel

RAOUL PICTET, dezelfde die zich grooten naam heeft verworven door de condensatie van verschillende tot dusver als permanent beschouwde gassen, heeft in de Archives des sciences physiques et naturelles van 15 October 1879, een zeer lozenswaardig opstel geplaatst, getiteld; Considerations sur la possibilité expérimentale de la dissociation de quelques métalloides. Aanleiding daartoe gaven de uitkomsten der in den laatsten tijd door LOCKYER, CORNU, MASCART e. a. verrichte spectroskopische onderzoekingen van het zonlicht. Terwijl reeds een drie-en-dertigtal metalen met zekerheid of althans met groote waarschijnlijkheid als bestanddeelen van het zonnelichaam daardoor zijn aangewezen, is het nog niet gelukt daarin een der metalloiden te ontdekken dan alleen de zuurstof, en zelfs tegen de aanwezigheid van deze, op grond van DRAPER’S onderzoek van het zonnespectrum , zijn nog bedenkingen intebrengen. Dit leidt tot het vermoeden, dat de metalloiden samengestelde lichamen zijn en dat hare bestanddeelen alleen in gedissocieerden toestand in de zon-atmosfeer voorkomen. Doch indien dit zoo is, hoe zulks langs den experimenteelen weg aan te toonen ? Ziedaar de vraag welke PICTET zich heeft voorgelegd, maar waarvan hij zelf erkent dat de beantwoording slechts in de toekomst te verwachten is, omdat onze tegenwoordige hulpmiddelen daartoe geheel ontoereikend zijn.