Voor ongeveer anderhalf jaar gelukte het den te San-Francisco wonenden photograaf MUYBRIDGE, door aanwending van een proces van oogenblikkelijke photographie, een doorloopende reeks van beelden van een dravend paard te verkrijgen. Zulke beelden hebben ook een wetenschappelijke waarde, want daaraan kan men al de verschillende phasen van eene bepaalde soort van dierlijke beweging bestudeeren. Van verschillende zijden aangemoedigd, is dan ook MUYBRIDGE met de vervaardiging van zulke reeksen van photographieën voortgegaan. Zoo heeft hij thans photographieën verkregen van een loopenden os, van een wilden stier, terwijl deze voorthollende een aanval doet, van jachthonden die een hert vervolgen, en zelfs van vogels die in de lucht vliegen. Het denkbeeld om deze beelden met den zootroop, bij ons onder den naam van tooverschijf bekend, te verbinden, lag voor de hand. MUYBRIDGE heeft dit dan ook, maar op eene eigene wijze gedaan, waardoor een groot publiek het zich schijnbaar voortbewegende beeld, samengesteld uit al de elkander opvolgende beelden, die elk een afzonderljjken indruk op het netvlies maken, zien kan. Hij heeft het daartoe bestemde werktuig een “zoogyroskoop” genoemd. De elkander opvolgende photographische beelden zijn in een kring geplaatst op een cirkelvormige glasplaat, die om haar middelpunt kan gedraaid worden, in dier voege, dat in een toovcrlantaarn met oxyhydrogeenlicht al de beelden achtereenvolgens op een scherm worden geworpen en zich nu als een levend zich schijnbaar voortbewegend dier vertoonen.
Additional Metadata | |
---|---|
Album der natuur | |
CC BY 3.0 NL ("Naamsvermelding") | |
Organisation | Kruseman |
P. Harting. (1880). De zoogyroskoop. Album der natuur, 29(1), 351–351. |