Nimmer, zoolang de aarde bestaat en door levende, waarnemende en over bet waargenomene nadenkende wezens bewoond is, beeft een natuurverschijnsel zoo de algemeene aandacht getrokken en de belangstelling in zoo hooge mate opgewekt als de uitbarsting van de Krakatau op 26 en 27 Augustus j.l. en hare meer of minder onmiddellijke gevolgen. Nog nimmer trouwens had het gemeenschappelijk leven der beschaafde menschheid zulk een hoogen trap bereikt, als gevolg van de over de geheele aarde uitgebreide postgemeenschap en het telegrafen-net dat haar omspant. In vroeger tijden hebben zonder twijfel op vele punten onzer aardoppervlakte — de geologie leert het ons, met overtuigende bewijzen — even geweldige, ja nog veel geweldiger uitbarstingen plaats gegrepen.