Nog iets over het mikrophoon

De onderstaande proefnemingen hadden meerendeels plaats den 16den Juni. Ik deelde ze aan de redactie van dit Maandschrift op den 1sten dezer mede; het laatst verschenen nummer van het Album had ik nog niet ontvangen. Zij was vriendelijk genoeg mijn opstel aan mij terug te zenden, en mij opmerkzaam te maken op hetgeen genoemd nummer ten aanzien van het mikrophoon bevatte. Het bleek mij toen, dat de beschrijving mijner inrichting kon wegvallen, daar zij geheel ovoonkwam met hetgeen de heer LOGEMAN, in zijn naschrift, op bladz. 275 van de tweede tot de derde alinea, meêdeelt. In plaats echter van het toestelletje vertikaal te gebruiken, plaatste ik de beide stukjes retortenkool op een horizontaal liggend plankje en overbrugde ze met, een staafje van diezelfde kool, of met een van zink, lood, ijzer of houtskool. De uiteinden van allen waren stomp en grof bijgevijld, en deze einden werden, bij de verbinding met de stukjes kool, los in de kopmvormige putjes der koolstukjes gelegd, of het staafje werd daar los boven op, of er naast, of zelfs er onder geplaatst. Men weet verder uit de beschrijving, die de hoogloeraar RIJKE van het toestelletje heeft gegeven, dat de op een afstand liggende koolstukken met de polen van een batterijtje worden verbonden. Ik had daartoe de kolen vrij diep uitgeboord en daarin de geleiddraden gestoken; het eene gat ontving een draadeinde onmiddellijk van de batterjj, terwijl in de andere verdieping de draad eerst werd gekneld, nadat er vooraf, op een vrij grooten afstand, een telephoon in de geleiding was gevoegd. De beide draden, die in de koolblokjes staken, waren slechts kort en hingen vrij af in kwikbakjes, die de verbindingen der verdere stroomgeleidingen tot stand brachten. Wilde men meer personen in de verte doen waarnemen of een telephoon aan elk oor honden, dan kon men 2,3,4 telephonen in de draadgeleiding plaatsen. Bij mijne proefnemingen gebruikte ik steeds een dubbele geleiding van 50 meters draad, zoodat de waarnemers 50 M. van de boven omschreven inrichting, die onmiddellijk bij de galvanische batterij stond, verwijderd waren. Ik gebruikte 1, 2 of 3 kleine Grovesche cellen, maar met zuren gevuld, die reeds een aantal malen dienst hadden gedaan, zoodat het batterijtje niet sterk werkte. Bij 2 of 3 cellen waren de te vermelden verschijnselen onvergelijkelijk veel krachtiger dan bij het gebruik van één cel. De gang der proefnemingen en de verschijnselen waren de volgende.