Het lag niet in de bedoeling van GALILEI een sterrekundig leerboek te schrijven. Hij wilde alleen de dwaze vooroordeelen, die men ten opzichte van de beweging der aarde koesterde, wegnemen, onverschillig of deze vooroordeelen voortkwamen uit den boezem van dilettanten of geleerden, van philosofen of astronomen. En onder deze vooroordeelen waren het bijna uitsluitend die van natuurkundigen aard, welke ernstige weerlegging eischten. Het natuurkundig bewijs voor de beweging der aarde te leveren, dit was zijn doel, en zulks op eene zoo bevattelijke, populaire wijze, als maar eenigszins mogelijk was. Hij wilde tevens aantoonen hoedanig z. i. de ware methode der natuurwetenschap moest zijn. Een goed deel der aantrekkingskracht, die ook nog op ons de dialogen uitoefenen, spruit vooral hieruit voort, dat GALILEI ons de kracht der overgeleverde leer op aanschouwelijke wijze schetst, terwijl hij haar tevens den genadeslag toebrengt. De nieuwe wereldbeschouwing leerde, dat de aarde eene ster is, evenals andere sterren, en dat alle sterren aarden zijn gelijk onze aarde. Dit was te veel voor de heerschende school, te veel ook voor de kerk. Tot nog toe golden de hemellichamen voor eeuwig en onveranderlijk, en als oneindig verheven boven den vuilen droesem des heelals, — de aarde.