Onvergankelijkheid, bestaat zij, bestaat zij voor ons menschen? De meesten van ons gelooven dit voor een volgend leven; maar allen weten, dat zij in het tegenwoordige nergens te vinden is. Alles wat bloeit moet eens verdorren, alles wat leeft eens sterven, alles wat bestaat is alleen ontstaan om weder vernietigd te worden en te verdwijnen. De mensch en het dier en de plant, zij worden geboren en leven eene spanne tijds, en elk oogenblik dat zij doorleven is slechts eene schrede nader tot het graf en het vergaan; zelfs de steen, voor duizenden van jaren misschien gevormd, zal toch eindelijk eens verbrokkelen en verweeren, en worden stof, gelijk alles. Zoo moet alles veranderen en verdwijnen,.... maar slechts voor zoover dit den vorm, de uitwendige wijze van bestaan betreft.