De photophoon

Zien, en wel op aanmerkelijke afstanden zien, door elektriciteit, evenals de telephoon ons door dezelfde toovermacht nit de verte hooren doet ....... ziedaar het probleem, omtrent welks oplossing — in Amerika natuurlijk — allerlei berichten langs velerlei wegen in de laatste maanden overal werden verspreid. Al liet de gelukkige vinder van die oplossing nog niets rechtstreeks van zich hooren, “men” verhaalde toch zooveel en zoo stellig van de door hem verkregen uitkomsten, dat zelfs enkele geleerden van naam zich opgewekt gevoelden om hunne denkbeelden publiek te maken aangaande de wijze waarop die zouden kunnen zijn verkregen, en met meer of min avontuurlijke voorslagen voor den dag kwamen om het elektrisch zien te verwezenlijken. Van daar dat zelfs wetenschappelijke tijdschriften zich enkele malen met die zaak bezig hielden. De lezers van die tijdschriften schortten zeker hun oordeel op en wachtten met verlangen naar vertrouwbare berichten, die duidelijk zouden zeggen wat werkelijk verkregen, gezien was, en dus de sensatieberichten zouden logenstraffen, of geheel of ten deele bevestigen. Deze zijn thans gekomen. GRAHAM BELL, de verdienstelijke uitvinder van den telephoon, heeft aan de American Association , in hare vergadering te Boston van September 11., mededeeling gedaan van de uitkomsten van een uitgestrekte reeks van onderzoekingen, door hem in verbinding met SUMMER TAINTER in het werk gesteld. Het is daardoor buiten twijfel bewezen dat het mogelijk is om gearticuleerde klanken, woorden en volzinnen dus, van de plaats waar zij gesproken worden over te brengen naar en hoorbaar te maken op verafgelegen punten, niet door elektriciteit zooals bij den telephoon, maar door een lichtbundel, welke van de eene plaats naar de andere geworpen wordt en dus zonder dat een metalen of anderen geleider, of iets dergelijks, tusschen beide plaatsen behoeft aanwezig te zijn.