Hommels hebben veel gemeen met vogels en het is dan ook niet verwonderlijk dat relatief veel vogelaars vaak ook naar hommels kijken of zelfs hommels verzamelen. Dat komt goed uit want hommels worden -evenals mieren en sociale wespen- door ’aculeatenliefhebbers’ vaak niet verzameld danwel onderbemonsterd. Deels heeft dit natuurlijk te maken met het feit dat je in het veld steeds dezelfde algemene soorten ziet. Er valt echter meer te ontdekken dan je denkt, zoals uit het onderstaande moge blijken. Vanaf 1993 heb ik, vaak samen met Mervyn Roos (vogelaar), meer aandacht gegeven aan hommels in Nederland. We hebben enkele dagen en weekenden per jaar besteed aan het inventariseren van bepaalde gebieden; plaatsen waar we leuke soorten verwachtten. Daarbij werden interessante resultaten geboekt die stof hebben opgeleverd voor diverse nieuwe excursies en artikelen over onze waarnemingen. Hieronder bespreek ik globaal enkele van die resultaten. Onder hommels versta ik hier de soorten van de groepen Bombus en Psithyrus, die door Michener (1990) als twee genera worden opgevat en door Williams (1994) tot één genus worden teruggebracht. Zelf handhaaf ik voorlopig twee genera. De dieren werden op naam gebracht met de tabel van Mauss (1987).