Van de voorzitter

Het is nu zeven jaar geleden, dat ik het voorzitterschap van de WTKG op mij nam. Ik ben niet iemand die zulke baantjes zoekt, omdat ik meestal van mening ben dat ik mijn tijd beter aan onderzoek kan besteden, maar in dit geval heb ik met genoegen zitting in het bestuur genomen, omdat de T-JTKG mij een dynamische vereniging leek, die iets meer deed dan alleen mensen met dezelfde manie een onderdak geven. En zo kwam ik in een bestuur dat nog voor een groot gedeelte bestond uit oprichters van de vereniging. De gang van zaken had zich al min of meer gestabiliseerd en in feite was er niet veel meer nodig -en zeker niet aan inzet van de voorzitter- om alles draaiende te houden. In de afgelopen zeven jaren -gedurende drie daarvan werd het voorzitterschap waargenomen door de heer Dekker- is het echter hoe langer hoe meer duidelijk geworden dat het verenigingsbestuur een beleid moet gaan voeren en in de toekomst moet gaan kijken: We beginnen volwassen te worden.