Waar zijn de bebaarde geologen gebleven, de harde werkers van weleer? Vroeger, in onze tijd, op voor zonsopgang, gewapend met drie plakken roggebrood en een lekkende thermos thee in de pukkel op de Vespa, en dan het grote avontuur tegemoet. En als we dan weer een dag in de pruttelklei hadden staan zwoegen, onze zakken louter gevuld met tevredenheid, en de schemering begon te dagen dan nuttigden wij gestriemd door de regen onze roggeboterhammen. De wetenschap dat een nachtelijke thuisreis voor de boeg lag deed harten sneller kloppen ('mama’). Dat waren nog eens tijden.