In het vorige nummer van Afzettingen beschreef Cor Kamekamp zijn ervaringen met fossiele conussen onder een UV lamp (Kamekamp, 1999). Kamekamp had het idee van Martin Cadee, en daarvoor hebben anderen deze methode gebruikt om resten van kleurpatronen zichtbaar te maken in fossiele schelpen, bijvoorbeeld in de pliocene Babylonia pangkaensis (Martin, 1895) (Altena & Gittenberger, 1981; Plate 7, figs. 5 & 8). Onafhankelijk van Kamekamp’s ervaringen heb ik zelf de laatste weken ook heel wat fossielen onder een UV lamp gelegd, met soms prachtige resultaten. Ik heb geen artikel gezien waarin resultaten van dit soort onderzoek systematisch werd beschreven (ik hou me aanbevolen voor tips!), alleen resultaten voor individuele soorten. Daarom hier iets meer over dit onderwerp. De methode is uiterst eenvoudig. Neem een UV lamp en leg er fossielen onder, dan wordt bij sommige exemplaren een patroon van donkere en lichte vlekken, lijnen, geometrische patronen zichtbaar. Als lamp kan het type dat beschreven is door Kamekamp worden gebruikt, ikzelf heb eenzelfde exemplaar gekocht. Uit gemakzucht (goedkoop en direkt bruikbaar) en omdat een kapje de lamp afschermt zodat je niet direkt in het licht kijkt. Nadeel is dat het werkoppervlak klein is (lastig rijtjes leggen) en je door het kapje de schelpen niet van alle kanten kunt bekijken. Ook kun je zo nauwelijks foto’s maken. Oplossing is: zelf een lichtbak maken met een grotere UV lamp, maar ik heb dat (nog) niet gedaan. Het resultaat is het best als er weinig ander licht aanwezig is.