Zomer 2002, geen bijzondere plannen gemaakt, want dochter Ingrid met kleinzoon Sander, woonachtig in de VS, hebben plannen om hun vakantie te komen doorbrengen in ons moeras bij de zee. Hét noodlot bracht echter verandering in dit voornemen. Bij een partijtje volleybal scheurde zij haar kniebanden, een operatie was nodig om weer ambulant te worden. Om gedurende enkele weken van herstel, waarin je slecht uit de voeten kan, toch van zorg en toezicht op een knaap van 3 jaar oud verzekerd te zijn, is ondergetekende de oceaan over gevlogen om deze taak op zich te nemen. Mar kon zich intussen wijden aan haar vierdaagse, waar zij al maanden voor had getraind. Voor vertrek m’n paleontologische bezigheden thuis afgerond. Monsters van Doel, Langenboom en de Delta boringen gelabeld en opgeborgen. Voorlopig einde fossielen, denk je dan. Niets bleek minder waar, vandaar de subtitel.