Het was nog een hele klus om al het zeefsel van een dagje Miste in de auto te krijgen. Met z’n tweeën (Lex Kattenwinkel en Frans Frenken) op pad gegaan hadden we ieder zeven emmers vol. Na de vracht gelijkmatig over kofferbak en achterbank verdeeld te hebben gingen we zwaar beladen huiswaarts, richting Zeeland. Moe maar voldaan, zoals dat zo mooi heet. En met het vooruitzicht dat het gruis nog talloze schatten zal prijsgeven. Zaterdag 13 september, een dag om niet snel te vergeten. Dat begint al op de heenreis. Een samenspel van de eerste zonnestralen en grondnevel levert onderweg beelden op van zwevende kerktorens tegen een achtergrond van zachte tinten rood en daarboven een strakblauwe lucht. Het belooft een prachtige dag te worden en dat wordt het.