De Paasexcursie naar het Bekken van Parijs, 2005

Thans is afdoende bewezen dat het allemaal minder wordt en alles alleen nog maar meer achteruitgaat. Het aantal vindplaatsen in het Bekken van Parijs neemt zienderogen af. Het vinden van fossielen was vroeger eenvoudig. Je hoefde slechts een bos vol aronskelken en orchideeën uit te zoeken, er een spade in de grond te steken en de Campanile’s lagen voor het opscheppen. Graven was niet eens nodig: in allerlei kleine zandgroeven kon je ongestoord wandelend een complete Lutetiencollectie oprapen. Sindsdien is alles een stuk moeilijker geworden. Het drama van Ferme de TOrme waar enkele WTKG-ers (die slechts de wetenschap dienden) hun gehele voorraad uitgegraven gruis, dat wil zeggen minstens 75 zakken moesten terugstorten, is een trauma voor onze gehele Vereniging geworden. Deze excursie werd duidelijk dat maar liefst vier ontsluitingen niet meer toegankelijk zijn. Wat zich in Ferme afspeelde, heeft zich in Auvers zelfs bijna herhaald. Op de heenweg naar de camping van St.Leu d’Esserent deden we de Guepelle bij Survilliers aan, een vindplaats die een nieuwe goudmijn werd genoemd in een eerdere aflevering van Afzettingen. Dit is een van mijn meest geliefde vindplaatsen: je hoeft niets anders te doen dan over een zandvlakte te lopen en je vindt er de mooiste fossielen, gratis en voor niets. De vondsten waren nu, helaas!, tamelijk teleurstellend. Grotere exemplaren troffen we niet meer aan en allerlei vrij algemene soorten waren slechts schaars vertegenwoordigd. Aanvankelijk meenden we dat een ander lid, gedreven door zelfzuchtige hebberigheid, ons was voor geweest en alles had meegenomen. Degene die we verdachten, ontkende uiteraard ’s avonds en bezwoer dat hij de vindplaats niet had bezocht, maar we geloofden hem niet. Later bleek echter volgens de webzijde (die merkwaardig genoeg Te Lutetien liberé’ heet), een iets andere reden: er wordt niet meer gegraven en de groeve zal worden dichtgegooid. Toch dient men ons niet te voorbarig van paranoïdie te betichten: wij staan bekend om ons voorzichtige, zuivere en weloverwogen oordeel, want nog geen twaalf uur nadien werden onze vermoedens meer dan bevestigd dat dergelijke slechte dingen toch gebeuren.