Bij eerdere publicaties over Marginellidae is door mij al vernield, dat vooral bij vers uitgegraven fossiele Marginellidae uit het Eoceen nog duidelijke kleurpatronen waar te nemen zijn. Meestal verdwijnt dit fenomeen echter snel door inwerking van licht en lucht (zuurstof) met als gevolg dat de kleuren niet meer zijn vast te leggen. Per toeval echter heb ik bij een aantal exemplaren de kleurresten weer herontdekt. Tijdens het schoonmaken van de mondranden van deze meestal kleine exemplaren belichtte ik met een flexibele buis van een koudlicht installatie de schelp sterk zijdelings om wat lastige zandkorrels die ik met een fijne naald uit de mondopening wilde verwijderen beter te kunnen zien.