Onlangs verzamelde ik in het Antwerpse (nabij Kallo, België) ex-situ uit de pliocene Lillo Formatie, Zanden van Oorderen, een exemplaar van de welbekende gastropode Scaphella lamberti (J. Sowerby, 1816) (Volutidae). Dat is geen zeldzame soort uit deze afzetting (Marquet, 1998) en dit leek niet bepaald een bijzonder (groot) exemplaar. Bovendien was de fragiele mondrand flink beschadigd. Daar mijn collectie Antwerps Plioceen echter nog niet echt groot is en deze beschadiging wat ‘vreemd’ leek, besloot ik het stuk mee te nemen. Tijdens het schoonmaken viel het op, dat delen van de breukrand nog onder aanhechtend sediment verscholen waren. Dat maakte duidelijk, dat het hier om een oude breuk gaat, niet om een recente beschadiging door uitgraven. En dat maakte het stuk natuurlijk direct veel interessanter...