Ontmoetingen met buitenlanders

Op de eerste vreemdeling heb ik met smart zitten wachten. Overal was hij gezien ! Door iedereen, behalve door mij. Totdat een meneer van de dierenbescherming kwam. En daar was hij : de notenkraker ! Na een inwendige vreugdesprong kwam ik direct ter zake. De vogel moest gevoerd worden. Vol vertrouwen duwde ik een paar gepelde pinda's in het keelgat van de patiënt. Sneller dan ik verwacht had, kwamen de apeno tjes weer te voorschijn. "Njet" zei de, notenkraker. Andere gepropageerde levensmiddelen, welke hongerige notenkrakers in den lande zouden eten, werden in de Siberische gast gewurmd. Edoch, alles kwam retour, "Njet" en nog eens nadrukkelijk "njet" was het antwoord, lsof hij in de Veiligheidsraad had gezeten. Meelwormen ? Zou hij die soms lusten ? "Da", de notenkraker luste ze in grote hoeveelheden. Zijn smaak ging eigenlijk boven mijn Budget. Ten slotte ging hij vertrouwelijk op mijn arm zitten. We keken elkaar eens aan. Toen zag ik, dat hij aan één oog blind was.De lens was vernield.