Naar mistig Texel

Na het vertrek met 3 auto’s op zaterdagochtend 11 oktober 1969 raakten we al spoedig in de mist. Deze ochtendnevel was er de oorzaak dat één van de wagens in Amsterdam “verdwaalde”. Na Zaandam gepasseerd te zijn trok de mist op, zodat er weer gang in kwam. In Den Helder waren de 3 wagens weer verenigd en gezamenlijk genoten de excursie-gangers van de zeereis. Onze eerste stopplaats op Texel was de jeugdherberg. Daarna volgde een ritje naar Oude-Schild om een afspraak te maken voor een vaartocht voor de volgende dag. (Deze tocht kon helaas door het minder goede zicht niet doorgaan.) Wij vervolgden onze rit langs de Dijkmanshuizen naar Drijvers vogelweide de Bol. Even verder in de richting van de Schorren, stond langs de waterkant een blauwe-reiger die een enorme dikke paling trachtte te verorberen, Deze paling was + 75 cm. lang en 3 cm. dik. Na vele moeizame slikbewegingen en onderdompelingen lukte het hem de lange kronkel naar binnen te werken, verzadigd vloog hij weg. Voor ons een onvergetelijk schouwspel. Dit werkte ook inspirerend op ons en 10 minuten later zaten we met zijn allen achter de pannekoeken: als karrewielen zo groot. Ook de koffie smaakte voortreffelijk. Verzadigden verkwikt vervolgden we onze tocht.