Reeds eerder schreef ik over het stoten van roofvogels of andere vogels op roofvogels. Een dezer dagen(begin okt.1970) zag ik weer zoiets. Op de Dwingelose heide vloog een prachtige Blauwe kiekendief, man. Juist door zijn gedrag werd mijn aandacht op hem gevestigd. De vogel vloog nl. laag boven de grond en buitelde daarbij als een Kievit. Telkens na ongeveer 10 -30 seconden vliegen ging de vogel op de grond zitten. Wat bleek nu? De vogel werd achterna gezeten door een Torenvalk en een Smelleken. De beide valken bleken enorm lastig te zijn. Maar telkens als de kiekendief op de grond ging zitten, vlogen de valkjes,elkaar achterna zittend, weg. Wanneer de kiekendief echter weer opvloog, vielen ze hem direct weer aan. Dit ging vijf minuten zo door. Toen de kiekendief lange tijd achtereen bleef zitten, verdwenen de valkjes al stoeiend.