Redactioneel

• Vijf jaar vogelwerkgroep: dat is een felicitatie waard aan het adres van het bestuur. We geloven zeker, dat de V.W.G. door zal gaan met dit werk, naar de volgende vijf jaar. Het lijkt moelijk te zeggen hoe belangrijk het is dat vogelwerkgroepen als deze – en er zijn er zo een zestig in ons land! – bestaan, om de relatie vogel-natuur en daarmee tevens mens en natuur steeds goed zichtbaar te houden, hoe moeilijk dit soms ook kan zijn. En zelfs wat verder doorgeredeneerd bestaat die relatie feitelijk niet eens. Want vogel IS natuur, zo goed als een mens en een plant dit is, en de stoel waarop we zitten, de fiets waarop we rijden en de stenen huizen waarin we wonen. Omdat alles wat is product is, voortgekomen uit de natuur, rechtstreeks of langs een omweg, maar uit de natuur. Daarom is het triest als men mensen beluistert – en soms nog niet eens de eersten de besten – die dat “natuur” duidelijk te laag waarderen, misschien omdat ze in hoofdzaak productiemensen zijn, of wegen / huizenbouwers, die de natuur wellicht toch wel “lastig” vinden, omdat het nu eenmaal gemakkelijker is er geen of weinig rekening mee behoeven te houden. Dat werkt allemaal vlotter. Zo is nu eenmaal – en terecht – de gedachtegang van de uitsluitend zakelijke mens en waar deze het voor het zeggen heeft, komt de natuur dan uiteraard niet altijd even gelukkig uit de bus. Hoe gemakkelijk wordt zo de gedachte geboren, dat over twintig jaar toch niemand meer weet wat aan (onvervangbare) natuur verloren ging, enzovoort. Een soort kringloopfilosofie ontstaat of wordt zo in stand gehouden, waar je met natuurargumenten maar moeilijk doorheen kan breken. En dat is misschien ook de bedoeling. De voortgaande vogelmoorden in België, Frankrijk en Italië zijn schoolvoorbeelden, waar het dan alleen nog over vogels gaat.